'കവിയും കവിതയും' 

എന്റെ കവിതകൾ

സ്വരൂപിച്ചെടുത്ത്

എന്നെ സൃഷ്ടിക്കാൻ

നീ ശ്രെമിച്ചു കളയരുത് !

കുഞ്ഞുങ്ങൾ 
മിന്നാമിനുങ്ങുകൾ

കുപ്പിയിലിട്ട് 
രസിക്കുന്നതുപോലെ 

നിസ്സാരമായ കാര്യമല്ലത് !

കണ്ണുകൾകൊണ്ട്

ആകാശത്തെ നക്ഷത്രങ്ങളെ

പെറുക്കിയെടുക്കാൻ

ശ്രെമിക്കുന്നതുപോലെ

പ്രയാസകരമാണത് !

ഉടഞ്ഞുപോയ

പളുങ്കുപാത്രത്തെ

പുനർജനിപ്പിക്കുന്നത്ര 

ദുഷ്ക്കരം !

ചിതറി വീണ

ഓരോ ചില്ലുകഷണത്തിലും

എന്റെ മുഖം കാണുമ്പോൾ

അകം  കാണാതെങ്ങനെ

നീയെന്നെ സൃഷ്ടിക്കും ?

ഞാൻ

പളുങ്കുപാത്രവുമല്ല 

അതിലെ  ജലമായിരുന്നു

സർവലായകമായ

രൂപമില്ലാത്ത ജലം !

ഉടഞ്ഞുപോയ

പളുങ്കുപാത്രത്തോടൊപ്പം

ജലം ഒഴുകിപോയിരിക്കുന്നു

ഇനി നിനക്കതിൽ

ലയിച്ചുചേരാനാകില്ല !

സനീഷ് കായണ്ണ ബസാർ

(കൊറോണക്കാലത്തെ കവിതകൾ -54 )