2020, ഏപ്രിൽ 14, ചൊവ്വാഴ്ച

കോറോണക്കാലത്തെ കവിതകൾ -18 


മഴവില്ല് 

മനുഷ്യൻ 
പതിവില്ലാതെ 
മതവും, രാഷ്ട്രീയവും 
അതിർത്തികളും തന്നെമറന്ന് 
സ്നേഹിക്കുകയും 
സഹകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു !

ഇതെന്നെ 

ഭയപ്പെടുത്തുന്നുമുണ്ട് !
അതിനർത്ഥം 
അവനൊരു 
പൊതുശത്രുവുണ്ടെന്നും
അവനൊരു  ഭീകരനാണെന്നും 
കാലം ഏറെ  അപകടകരവും 
സൂക്ഷിക്കേണ്ടതുമാണെന്നാണ്!

ശത്രുവിനെതിരെ 

ഇത്രമേൽ  
ഒന്നിച്ചുനിന്നപ്പോഴൊക്കെ 
ജയിച്ചുവെന്നതാണ് ചരിത്രം !
എന്തുകാര്യം ?
ചരിത്രത്തിൽനിന്ന് 
പഠിച്ച ചരിത്രമില്ലല്ലോ !

നാളെ, 

ശത്രു തോൽക്കുമ്പോൾ 
നമ്മൾ വീണ്ടും 
അഴിച്ചുവെച്ച പഴയ 
വസ്ത്രമെടുത്തണിയും !

പൊതുശത്രുവില്ലാതെ 

ഒന്നിച്ചുനിൽക്കാനുള്ള 
സഹജസ്നേഹമൊക്കെ 
മനുഷ്യനുണ്ടോയെന്നത് 
സംശയം തന്നെയാണ് !

പല തുരുത്തുകളിലുള്ള 

നാമെങ്ങനെ 
ഒരുവൻകരയാകും ?
പല തൂവലുകളുള്ള 
നാമെങ്ങനെ 
ഒരു  പക്ഷിയുടെ 
ചിറകായ്  പറന്നുയരും ?

സ്നേഹമെന്ന 

അദൃശ്യശക്തിയിൽ 
പലവർണ്ണങ്ങളുള്ള 
ഒരു മഴവില്ലുപോലെ
വരുന്ന കാലത്തിലെ  
ആകാശത്തിന്റെ അഴക് 
മനുഷ്യനാകാം.

മഴവില്ലിന്

എന്തൊരു സൗന്ദര്യം !

       
             സനീഷ് കായണ്ണ ബസ്സാർ 



അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ